واژه سده : بیشتر دانشمندان نام سده را گرفته شده از صد می دانند. ابوریحان
بیرونی می نویسد: “سده گویند یعنی صد و آن یادگار اردشیر بابکان است و در
علت و سبب این جشن گفته اند که هرگاه روزها و شب ها را جداگانه بشمارند،
میان آن و پایان سال عدد صد بدست می آید و برخی گویند علت این است که در
این روز زادگان کیومرث، پدر نخستین، درست صدتن شدند و یکی از خود را بر همه
پادشاه گردانیدند” و برخی برآنند که در این روز فرزندان مشی و مشیانه به
صد رسیدند و نیز آمده : “شمار فرزندان آدم ابوالبشر در این روز به صد رسید
.” نظر دیگر اینکه سده معروف، صدمین روز زمستان از تقویم کهن است،
زمستان در تقویم کهن 150 روزه و تابستان 210 روزه بوده است و برخی گفته اند
که این تسمیه به مناسبت صد روز پیش از به دست آمدن محصول و ارتفاع غلات
است. زنده یاد استاد مهرداد بهار معتقد است که واژه سده از فارسی کهن
به معنی پیدایش و آشکار شدن آمده و آن را برگزاری مراسمی به مناسبت چهلمین
روز تولد خورشید (یلدا) دانسته و می نویسد: … جشن سده سپری شدن چهل روز از
زمستان و دقیقا در پایان چله بزرگ قرار دارد. البته به جشنی دیگر که در دهم
دی ماه برگزار می شده و کمابیش مانند جشن سده بوده هم باید توجه کنیم که
در آن نیز آتش ها می افروختند. اگر نخستین روز زمستان را پس از شب یلدا –
تولد دیگری برای خورشید بدانیم، می توان آنرا هماهنگ با جشن گرفتن در دهمین
و چهلمین روز تولد، آیین کهن و زنده ایرانی دانست. (در همه استان های کشور
و سرزمین های ایرانی نشین، دهم و چهلم کودک را جشن می گیرند) و این واژه
“sada”(اسم مونث) که به معنی پیدایی و آشکار شدن است ، در ایران باستان
sadok و در فارسی میانه sadag بوده و واژه عربی سذق و نوسذق (معرب نوسده)
از آن آمده است. پیشینه اسطوره ای پیدایش آیین و جشن سده: از اسطوره
های جشن سده تنها یکی به پیدایش آتش اشاره دارد. فردوسی می گوید: هوشنگ
پادشاه پیشدادی، که شیوه کشت و کار، کندن کاریز، کاشتن درخت … را به او
نسبت می دهند، روزی در دامنه کوه ماری دید و سنگ برگرفت و به سوی مار
انداخت و مار فرار کرد. اما از برخورد سنگها جرقه ای زد و آتش پدیدار شد.
هم در کتاب “التفهیم” و هم “آثارالباقیه” ابوریحان، از پدید آمدن آتش سخنی
نیست بلکه آنرا افروختن آتش بر بامها می داند که به دستور فریدون انجام
گرفت و در نوروزنامه آمده است که : “آفریدون … همان روز که ضحاک بگرفت جشن
سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت
فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک
عهد را در ایران و دور آن به جای می آورند.” نوشتههای رضا مرادی غیاث آبادی در زمینه فرهنگ ایران باستان و اخترباستانشناسیچه عاملی مانع گسترش جشن سده در ایران است؟ یکی
از ویژگیهای مهم جشنهای ایرانی در این است که برخلاف بسیاری از ملل
گوناگون، برگرفته از دستورهای دینی و مذهبی نبوده و بیشتر از پدیدههای
اقلیمی، اجتماعی و کیهانی تأثیر پذیرفتهاند. اما همواره و در طول زمان،
پیروان برخی ادیان کوشش کردهاند تا جشنهای مهم و گسترده را به هر شکل
ممکن به دین دوستداشته خود پیوند زنند، به آن رنگ و بوی مذهبی بدهند و
جامهای تازه بر تن آن بپوشانند. یکی از تازهترین چنین تغییرات و
تحریفهایی، انتساب جشن سده به سنت دینی زرتشتیان است.
تعداد مشاهده:
405
مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.rar
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 44
حجم فایل:106
کیلوبایت
قیمت:
8,500 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.
پرداخت و دریافت فایل