
زندگینامه
تیمور گورکان{807 -771 ق / 1405- 1369 م }
تیمور در
خانوادهاى از قبایل ترک ماوراءالنهر و در شهر " کش " - از توابع سمرقند در
ترکستان ( آسیای مرکزی فعلی )- در 736 ق / 1335 م دیده به جهان گشود و
خیلی زود در سوارکاری و تیر اندازی مهارت یافت.. پدرش تراغاى، از جنگجویان
ایل برلاس بود که طایفهاش در این نواحى از قدرت و نفوذ محلى برخوردار
بودند. در 761 ق / 1360 م، فردى به نام تغلق تیمور، از نوادگان جغتاى ، از
ترکستان به ماوراءالنهر لشکر کشید. حاجى برلاس که دفاع از شهر کش - بعدها
شهر سبز خوانده شد - را در مقابل این مهاجم دشوار یافت ، دفاع از ولایت را
به پسر تراغاى - تیمور گورکان - سپرد. تیمور که در چنین آشوبى قدم به صحنه
حوادث گذاشت در آن هنگام 25 سال داشت. تیمور توانست با زیرکى و سیاست، از
همان آغاز کار، و با اظهار طاعت نسبت به مهاجمان، شهر کش را از قتل و غارت
نجات دهد. سپس با امیر حسین - نواده قزغن در کابل - بناى دوستى گذاشت و
بالاخره خواهر او - اولجاى ترکان - را به عقد ازدواج خود درآورد .
تیمور
به سبب همین خویشاوندى، در خانواده امیر حسین به گورکان - داماد - مشهور
شد. لیکن، دوستى تیمور با امیر حسین دیرى نپایید و با مرگ اولجاى ترکان،
جنگ بین این دو امیر اجتناب ناپذیر شد. در آخرین نبرد، قلعه هندوان نزدیک
بلخ، به محاصره سپاه تیمور درآمد و امیر حسین مغلوب و مقتول شد. با این
پیروزى تیمور در بلخ به فرمانروایى مستقل رسید(رمضان 771 ق / آوریل 1370 م)
و خود را صاحبقران خواند. چهار تن از زنان امیر حسین را نیز به ازدواج خود
درآورد و باقى را به سرداران بخشید. پس از آن به ماوراءالنهر رفت و سمرقند
را پایتخت خویش ساخت.
در جنگ با والی سیستان نیز چند زخم برداشت، دو
انگشت دست راستش قطع شد و پای راستش چنان صدمه دید که تا پایان عمر
میلنگید و به این دلیل به «تیمور لنگ» شهرت یافت.
بعد از قدرت یافتنش و
یا شاید در زمان جانشینانش ، نسب او را به سردار و خویشاوند نزدیک- و شاید
افسانه ای- چنگیز خان مغول می رساندند . این بدان جهت بود که می خواستند
خود را جانشینان چنگیز قلمداد کنند .
لشگر کشی های تیمور
تیمور
که در عین سلحشوری و بی باکی, فردی هوشیار و فرصت طلب بود, توانست به زودی
با شکست امیر حسین از نوادگان قزغن در کابل که مدعی منصب اجدادی خود بود,
بلخ را تسخیر به این ترتیب و حکومت مستقلی را تشکیل دهد «رمضان 771 ق/
آوریل 1370 م» او سپس خود را صاحبقران خواند. پس از آن تیمور طی پنج سال از
772 تا 777 ق/ 1370 تا 1375 م, سه بار به خوارزم و پنج بار به قلمرو خانان
جَثَه در آن سوی سیحون لشکر کشید. با این وجود فتح خوارزم ده سال پس از
آغاز سلطنتش ممکن شد و عاقبت آنجا را ویران کرد .
-
محتوای فایل دانلودی:
حاوی فایل ورد قابل ویرایش
سجاد
جمعه 2 مهر 1395 ساعت 02:13