مقدمه
ساختار PLC
تفاوت PLC با کامپیوتر
کاربرد PLC صنایع مختلف
سخت افزار PLC
مدول منبع تغذیه (PS)
واحد پردازش مرکزی (CPU)
حافظه (MEMORY)
ترمینال ورودی (INPUT MODULE)
ترمینال خروجی (OUTPUT MODULE)
مدول های ارتباط پروسسوری (CP)
مدول های رابط (IM)
تصویری ورودی ها (PII)
تصویر خروجی ها (PIO)
فلگ ها، تایمرها و شمارنده ها
انبارک یا آکومولاتور (ACCUM)
گذرگاه عمومی ورودی/ خروجی (I/O bus)
روش های مختلف آدرس دهی
نرم افزار PLC
واحد برنامه نویسی (PG)
روش های برنامه نویسی در PLC
روش نمایش نردبانی (LAD)
روش نمایش فلورچارتی (CSF)
نمایش عبارتی (STL)
فلیپ فلاپ
دستور L و T
مقایسه کننده ها
تایمرها (Timers)
نصب و راه اندازی، رفع عیب PLC
نصب PLC
حفاظت فیزیکی
حرارت محیط
تداخل مغناطیسی
سیم کشی
گسترش
اتصالات سیم های بیرونی
ایمنی
اتصال وسایل ایمنی دوری از عیب های ورودی
مستندسازی
مقدمات تست دستگاه
بازبینی عملیات
آزمون نهایی
عیب یابی
درصد خرابی و منبع آن
جدول راهنمای عیب یابی
راه اندازی دستی
مقدمه تحقیق:
در نخستین سال ها، الکتریسته به شکل مستقیم (DC) مورد استفاده قرار می گرفت که نمونه بارز آن باطری های الکترو شیمیایی بودند که در تلگراف کاربرد وسیعی داشت.
در اولین نیروگاه برق که در سال 1882 توسط ادیسون در شهر نیویورک احداث گردید، از ماشین بخار و دیناموهای جریان مستقیم برای تولید برق استفاده شد و نیروی حاصله به همان فرم DC از طریق کابل های زیرزمینی توزیع و مصرف شد.
در سال 1880 تا 1890 با ساخت ترانسفورماتورها و ژنراتورهای القایی، شبکههای انتقال AC توسعه فراوانی پیدا کرد، به طوری که این نوع شبکه بر شبکههای DC مسلط شد. علی رغم این موضوع، در این سال ها مهندسان تلاش زیادی جهت مرتفع ساختن مشکلات شبکههای انتقال DC به انجام رساندند، به طوری که رنه تیوری در سال 1889 با سری کردن ژنراتورهای DC توانست به ولتاژ بالایی جهت انتقال DC دست یابد و در انتهای خط هم تعدادی موتور DC را با هم سری کرده و هر یک از این موتورها را با بک ژنراتور DC یا AC با ولتاژ کم کوپل کرده بود.
از این نوع سیستم تا سال 1911 حدود 20 پروژه در اروپا به اجرا درآمد که مهم ترین آن در فرانسه بین موتیرز در کوه های آلپ فرانسه و شهر لیون با فاصلهای حدود km20 و سطح ولتاژ kv125 تا سال 1937 مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
به هر حال با توجه به محدودیت ماشینهای DC مشخص بود که توسعه بیشتر HVDC به مدل هایی با کیفیت بهتر از این نوع ماشینها نیاز داشت، به همین دلیل عدهای به طرح دیگری از مبدل ها پرداختند.
در سال 1932 مارکس در آلمان، مبدل هایی با قوس هوا ابداع کرد که با سویچینگ قوس بین دو الکترود مشابه، جریان متناوب قابل تبدیل به جریان مستقیم میشدند، ولی این نوع مبدل اشکالاتی از جمله عمر کم الکترودها، افت ولتاژ نسبتاً زیاد (V500 روی قوس) و هم چنین توان تلفاتی زیاد برای قوس و برای دمیدن هوای خاموش کننده قوس و خنک کنندگی حدود 3% قدرت انتقالی داشت.
در سال 1930، برای اولین باردیوهای جیوهای مجهز به الکترود کمکی ساخته شدند، این نوع دیودها قابلیت کار در حالت اینورتری را نیز داشتند به این ترتیب در سال های بعد مبدل های شبکه انتقال DC به دیودهای مذکور مجهز شدند.
اولین خطوط HVDC با استفاده از این نوع مبدل ها در طول جنگ جهانی دوم در کشور آلمان احداث شد، این خط به طول km115 و ولتاژ kv400 و ظرفیت انتقال قدرت Mw60 با کابل زیرزمینی مورد بهرهبرداری قرار گرفت.